پروپوزال اثر بخشی درمان شناختی رفتاری گروهی هیمبرگ (CBGT) بر کاهش علایم اختلال اضطراب اجتماعی

پروپوزال اثر بخشی درمان شناختی رفتاری گروهی هیمبرگ (CBGT) بر کاهش علایم اختلال اضطراب اجتماعی در دانش آموزان
دارای 23 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

عنوان پروپوزال: اثر بخشی درمان شناختی رفتاری گروهی هیمبرگ (CBGT) بر کاهش علایم اختلال اضطراب اجتماعی در دانش آموزان

تعداد صفحه: 23 صفحه
فونت: B ZAR
فاصله سطرها: 1.15
منابع فارسی و لاتین: دارد
پرسشنامه و ضمائم: دارد
بندهای پروپوزال: عنوان، مقدمه، بیان مسئله، اهمیت و ضرورت تحقیق، اهداف پژوهش (هدف اصلی، اهداف جزئی)، فرضیه های پژوهش، تعریف مفاهیم پژوهش (تعریف مفهومی، تعریف عملیاتی)، روش تحقیق، طرح پژوهش، ابزار اندازه گیری، روش تجزيه و تحليل داده ها و...

5-    بيان مسأله (تشريح ابعاد، حدود مسأله ، معرفي دقيق مسأله، بيان جنبه هاي مجهول و مبهم و متغير هاي مربوط به پرسش هاي تحقيق ، منظور تحقيق )

هم چنانکه در نسخه ی پنجمین ویراست راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی  (DSM-5) آمده است، اختلال اضطراب اجتماعی  ترس یا اضطراب محسوس در مورد یک یا چند موقعیت اجتماعی که در آنها فرد با احتمال بررسی دقیق دیگران مواجه می شود. فرد می ترسد که طوری عمل کند یا نشانه های اضطراب بروز دهد که به صورت منفی ارزیابی شوند. موقعیت های اجتماعی تقریبا همیشه ترس یا اضطراب را بر انگیخته می کنند. از موقعیت های اجتماعی اجتناب می شود یا این موقعیت ها با ترس یا اضطراب شدید تحمل می شوند. ترس، اضطراب، یا اجتناب مداوم است، معمولا 6 ماه یا بیشتر ادامه می یابد (انجمن روانپزشکی آمریکا، 2013؛ ترجمه سید محمدی، 1393). ترس های مربوط به عرق کردن شدید و سرخ شدن چهره نیز از جمله علایمی هستند که در این افراد زیاد دیده می شود. به بیان دیگر هر کاری که در حضور دیگران انجام دهند، می تواند اضطراب شدید و یا حتی یک حمله کامل وحشت زدگی در آنان پدید آورد (دیویسون ، نیل  و کرینگ ، 2004).
در تبیین مکانیزم زیر بنایی اختلال اضطراب اجتماعی، الگوهای نظری متعددی ارائه شده است که عمدتا بر نقش فرآیندهای شناختی تاکید دارند. از جمله، مدل شناختی-رفتاری اضطراب اجتماعی که توسط راپی  و هیمبرگ  ارایه شده است، که فرآیندهای شناختی سوگیرانه را در تداوم این اختلال مهم فرض می کند. این مدل براین فرض است که پیش بینی موقعیت یا خود موقعیت مفروضه هایی را در ذهن افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی فعال می کند. این افراد باور دارند که در موقعیت های اجتماعی به طور غیر موجه عمل خواهند کرد؛ به طوری که پیامدهای اجتماعی نامطلوبی منجر می شود. این مدل همچنین بر این فرض استوار است که افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی اهمیت بسیار بالایی بر تاثیر دیگران قایلند، از این رو چنین دیدگاهی باعث می شود تا آن ها دیگران را بیش از حد نقاد در نظر بگیرند (راپی و هیمبرگ، 1997).
در درمان اختلال اضطراب اجتماعی، هم از درمان های دارویی و هم از درمان های روان شناختی استفاده می شود. هر چند مطالعات چندی در رابطه با تعیین برتری یکی از این ها نسبت به دیگری انجام گرفته، اما هنوز یافته های باثباتی که بتواند نشان دهد کدام روش بر دیگری برتری دارد وجود نداشته و در نتیجه هنوز اتفاق نظر کافی در بین صاحب نظران وجود ندارد (تورک ، هیمبرگ، و هوپ ، 2001؛ رووا  و آنتونی ، 2005). درمان های شناختی-رفتاری برای اختلال اضطراب اجتماعی مبتنی بر مدل های مختلف شناختی در سبب شناسی این اختلال هستند(تورک و همکاران، 2001).